27 بله تئو مانئے و تئیی سال هلاسَ نبنت.
هزار سال په تئو چۆ گوَستگێن یک رۆچێا اِنت، چۆ شپی یک پاسێا.
ایسّایا گوَشت: ”شمارا راستێنَ گوَشان، من هما آن که چه اِبراهێما پێسر بوتگان و هَستان.“
هر نێکێن داد و هر تمانێن تُهپه و ٹێکی چه بُرزا کئیت، چه نور و رُژنئے پتئے نێمگا که هچبر بدلَ نبیت و هچّ تهاری و ساهگێا آییئے اَرواه و جَبینا راه نێست.
هُداوندێن هُدا گوَشیت: ”بِندات من آن و هلاسی من آن، هما که هست‌اِنت، هست بوتگ و آیگی اِنت، پُرواک، آ من آن.“
