زَبور 100:5 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁵ که هُداوند نێک اِنت و مِهری اَبدمان، آییئے وپاداری نَسلانی نَسل برجاهَ مانیت.

زَبور 100:5 Кръстосани препратки

زَبور 103:17

بله هُداوندئے مِهر، اَزل تان اَبد هما مردمانی همراه اِنت که آییئے تُرسِش دلا اِنت و آییئے اَدل، اِشانی چُکّ و نماسگانی همراه،

زَبور 106:1

هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا. هُداوندئے شُگرا بگرێت که نێک اِنت و مِهری اَبدمان.

زَبور 107:1

هُداوندئے شُگرا بگرێت که نێک اِنت و مِهری اَبدمان.

زَبور 107:15

هُداوندئے شُگرا بگراتنت، آییئے مِهر و په بنی‌آدما آییئے باکَمالێن کارانی سئوَبا

زَبور 107:22

شُگرگزاریئے کُربانیگ بکناتنت و گۆن شادمانیئے سئوتان آییئے کارانی کسّها بیاراتنت.

زَبور 107:8

هُداوندئے شُگرا بگراتنت، آییئے مِهر و په بنی‌آدما آییئے باکَمالێن کارانی سئوَبا.

زَبور 119:68

تئو نێک ائے و نێکیَ کنئے، وتی هُکمان منا سۆج دئے.

زَبور 138:8

هُداوند منا رَکّێنیت. هُداوند! تئیی مِهر اَبدمان اِنت، وتی دستانی کاران بَند مکن.

زَبور 146:6

هماییئے سرا که زمین و آسمانئے جۆڑ کنۆک اِنت و دریا و هر چے که دریایا هست، هماییئے سرا که تان اَبد وپادار اِنت،

زَبور 25:8

هُداوند نێک و راست اِنت، پمێشکا گُنهکاران راها سۆجَ دنت.

زَبور 36:5

او هُداوند! تئیی مِهر اَرشا رسیت و وپاداری تان جمبران.

زَبور 52:1

او پُرزۆرێن مرد! چیا بدیئے سرا پهرَ کنئے؟ هُدائے مِهر دایمی اِنت.

زَبور 85:10

مِهر و وپاداری یکدگرا دُچارَ کپنت، اَدل و اێمنی یکدومیا چُکّنت.

زَبور 86:5

تئو، او هُداوند، نێک و بَکشنده ائے و په آیان چه مِهرا سررێچ ائے که گۆن تئو پریاتَ کننت.

لوکا 1:50

آییئے مِهر و رهمت، هما سجّهێنانی پُشت در پُشتا مانیت که آییئے تُرسِش دلا هست‌اِنت.

په تیتوسا پولُسئے کاگد 1:2

اے زانت مارا ابدمانێن زندئے اُمێتا دنت و هُدا که درۆگَ نبندینت، آییا هم چه اَزلا اے ابدمانێن زندئے واده کرتگ.