16 هُداوند اَبد تان اَبد بادشاه اِنت، کئوم چه آییئے سرڈگارا گار و گُمسارَ بنت.
تئیی بادشاهی اَبدی بادشاهیے و تئیی هاکمی نَسلانی نَسل برجاهَ مانیت.
هُداوند تان اَبد بادشاهیَ کنت، تئیی هُدا، او سَهیون، نَسلانی نَسل. هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.
هُداوند هار و توپّانئے سربرا، وتی تهتئے سرا نِشتگ، هُداوند تان اَبد وتی بادشاهی تهتئے سرا نِشتگ.
آیانی دێما کئومی چه اۆدا در کرتنت، کئومانی زمینی آیانی میراس کرتنت و اِسراییلئے کَبیلهای گدانانی تها جهمنند کرتنت.
کئوم، وتی هما کۆتکگێن کَلّا کپتگاَنت، آیانی پاد هما داما بند گپتگ و پَسّتگاَنت که وتِش چێر کرتگاَت.
کَئومِت هَکّل داتگاَنت، بدکار تباه و برباد کرتگاَنت و آیانی نام اَبد تان اَبد گار و بێگواه کرتگ.
آ وت جهانا گۆن اَدلا دادرسیَ کنت، کئومانی سرا گۆن اِنساپا شئورَ بُرّیت.
هُداوند بادشاهیَ کنت آییا وتا په شان و شئوکت آراستگ، هُداوند پُرشئوکت اِنت و زۆر و واکا سِلَهبند. دنیا مُهر اۆشتاتگ و نلرزیت.
هُداوند اَبد تان اَبد هاکمیَ کنت.“
”بله آ رۆچانی هلاسیا، منِ نِبوکَدنِزَرا وتی چمّ آسمانئے نێمگا چست کرتنت و منی هۆش آتک. نون من بُرزێن اَرشئے هُدائے ستا و سنا کرت، هما هُدا که تان اَبدَ مانیت، من شان و اِزّت دات. چێا که آییئے هُکمرانی اَبدمانێن هُکمرانیے و آییئے بادشاهی تان نَسلانی نَسل برجاهَ مانیت.
من جارَ جنان که منی بادشاهیئے هر کُنڈئے مردم، چه دانیالئے هُدائے تُرسا بلرزنت و هماییا شرپ بدئینت. چێا که هما زندگێن هُدا اِنت و مُدامَ مانیت. آییئے بادشاهی هچبر تباه و بربادَ نبیت و آییئے هُکمرانی هچبر هلاسَ نبیت.
اَبدمانێن بادشاه، بزان هما یکّێن هُدا که نمیران اِنت و چه چمّان چێر و اَندێم اِنت، آییئے اِزّت و شئوکت اَبد تان اَبد برجاه بات. اَنچُش بات. آمین.