6 منی دْوا اِنت که هما ایمان که ماشُما آییا شریکدار اێن، تئیی زانت و زانَگا گێشتر کنات. هر شرّێن چیزّے که مارا چه مَسیهئے برکتا هستاِنت، آییئے بارئوا تئیی زانت گێشتر بات.
براتان! نون گُڈسرا منَ گوَشان که هرچے که راست اِنت، هرچے که شَرپدار اِنت، هرچے که شَرّ اِنت، هرچے که پاک اِنت، هرچے که دۆستناک اِنت، هرچے که ستا کرزیت، هرچے که نێک اِنت و تئوسیپ کنگَ بیت، هما چیزّانی بارئوا پِگر بکنێت.
بله اے کارا گۆن نرمی و په سنگینی بکنێت. وتی جَبین و وجدانا پاک و ساپ بدارێت، تانکه شمارا بد و رَد گوَشگئے وهدا، آ مردم گۆن شمئے نێکێن مَسیهی کِردارئے گِندگا چه وتی زاه و زَکَتان پَشَل و شرمندگ ببنت.