4 آ وهدی، اِلیاس و موسّا زاهر بوتنت و گۆن ایسّایا گپّ و هبرِش کرت.
سجّهێن نبیان و تئوراتا، تان یَهیائے زمانگا وتی پێشگۆیی کرتگاَنت.
آییئے پۆشاک، اَنچُش اِسپێت بوتنت که جهانئے هچّ گُدشۆدے گُدان اے ڈئولا اِسپێت و جلشکۆک کرتَ نکنت.
پِتْرُسا گۆن ایسّایا گوَشت: ”واجه! مئے اِدا بئیگ سکّ شَرّ اِنت، بِلّ که ما سئے ساهگ و کاپارَ بندێن، یکّے په تئو، یکّے په موسّایا و دگرے په اِلیاسا.“
رَندا ایسّایا وتی بارئوا، موسّا و سجّهێن نبیانی پاکێن کتابانی تها، هرچے که نبیسگ بوتگاَت، آ سرپد کرتنت.
گڑا گوَشتی: ”اے منی هما هبر اَنت که من گۆن شما آ وهدا کرتگاَنت که اَنگت گۆن شما بوتگان. منی بارئوا، هر هبرے که موسّائے شَریَت، زَبور و نبیانی کتابان نبشته اِنت، آ زلور باید اِنت هما ڈئولا سَرجم ببنت.“
آیان پَسّئو دات: ”لهتێنَ گوَشیت تئو پاکشۆدۆکێن یَهیا ائے و لهتێنَ گوَشیت تئو اِلیاس نبی ائے. دگه لهتێن چُش هم گوَشیت، تئو چه پێسریگێن زمانگئے آ دگه نبیان یکّے ائے که پدا زندگ بوتگئے.“
شما پاکێن کتابان پَٹّ و پۆلَ کنێت و وانێت، چێا که شمئے هئیالا اِشانی تها شمارا اَبدمانێن زِندَ رسیت. همے پاکێن کتاب منی بارئوا گواهیَ دئینت،
نون من آییئے پادانی دێما سُجده کنگا کپتان، بله منا گوَشتی: ”چۆ مکن، من هم تئیی و تئیی براتانی ڈئولێن هِزمتکارے آن که ایسّائے شاهدیا دئینت. هُدایا پرستش کن. ایسّائے بارئوا شاهدی دئیگ پئیگمبریئے جئوهر اِنت.“