33 پدا کَپَرناهوما آتکنت. وهدے ایسّا لۆگا اَت، چه مریدان جُستی کرت: ”شما راها چے گوَشگا اتێت؟“
وهدے ایسّا و آییئے مرید کَپَرناهوما رَستنت، گڑا مزنێن پرستشگاهئے سُنگی و مالیاتگیر پِتْرُسئے کِرّا آتکنت و جُستِش کرت: ”تئیی استاد مزنێن پرستشگاهئے سُنگا ندنت؟“
هرچے که آیانی دلا اَت، ایسّایا هما دمانا مارت و گوَشتی: ”شما په چے وتی دلا چُشێن هئیالَ کنێت.
یَهودا اِسْکَریوتی که رَندا ایسّایی دْرۆهگی و دژمنانی دستا دئیگی اَت.
آییا انسانئے بارئوا هچکَسئے گواهیئے زلورت نهاَت، چێا که آ، انسانئے دلئے هر هالا سهیگ اَت.
سئیمی برا گوَشتی: ”او شَمون، یوهَنّائے چُکّ! بارێن، منا دۆستَ دارئے؟“ ایسّایا که سئیمی برا جُست کرت که منا دۆستَ دارئے، پِتْرُس گمیگ بوت. گوَشتی: ”او هُداوند! تئو هر چیزَّ زانئے، تئو زانئے که من ترا دۆستَ داران.“ ایسّایا گوَشت: ”گڑا منی پَسان بچارێن.
من آییئے چُکّان وباے دئیان و کُشان، گڑا سجّهێن کِلیسا زاننت که من هما آن که دل و هئیالانی هالان درَ گێجیت و من شما هرکَسا آییئے کارانی هسابا مُزَّ دئیان.