27 بله ایسّایا آییئے دست گپت و پادی کرت. آ پاد آتک و اۆشتات.
وهدے ایسّایا مردم چه لۆگا ڈنّا در کرتنت، جنکّئے دَستی گپت و جنکّ پاد آتک.
ایسّا نزّیکّا شت، آییئے دستی گپت و پادی کرت. آییئے تَپ کپت، آ وشّ بوت و آیانی هِزمت کنگا لگّت.
ایسّایا آییئے سرا سکّ بَزّگ بوت، دستی شهارت و آ مردی دست پِر مُشت و گوَشتی: ”منَ لۆٹان، وشّ و پَلگار بئے.“
ایسّایا جنکّئے دست گپت و گوَشتی: ”تَلیتا کُم!“ بزان: او جنکُّک! پاد آ.
ایسّایا کۆرئے دست گپت، چه مێتگا دور برت و آییئے چمّانی سرا لِبزی پِر مُشت. رَندا وتی دستی آییئے چمّانی سرا اێر کرت و جُستی گپت: ”تئو چیزّے گندئے؟“
گڑا جِنّا کرینژگے جت و بچکّی ژامبلێنت و یله دات. بچکّ مُردگئے ڈئولا کپت. بازێنے گوَشگا اَت که بچکّ مُرتگ.
وهدے ایسّا لۆگا رَست، مریدان هَلوتا چه آییا جُست کرت: ”ما چێا اے بچکّئے جِنّ کَشّت نکرت؟“
لشکرئے مسترا وَرنائے دست گپت و یکّ کِرّے برت و جُست کرت: ”ترا گۆن من چۆنێن هبرے هست؟“
نون آییئے راستێن دستی گپت و اۆشتارێنتی. هما دمانا آییئے پاد و پادانی مُچّ، تئیار و زۆرمند بوتنت.
پِتْرُسا آییئے دست گپت و اۆشتارێنت، باوَرمند و جنۆزامی تئوار کرتنت و تَبیتایی زِندکا آیانی دستا دات.