26 نون ایسّایا گوَشت: ”تچکاتچک وتی لۆگا برئو و مێتگا مان متَرّ.“
کَڈّنی کرتنت و گوَشتی: ”گۆن کَسّا مگوَشێت من کئے آن.“
گڑا ایسّایا گۆن آییا گوَشت: ”هُژّار بئے! هچکَسا چه اے هبر و هالا سهیگ مکن، بله برئو، وتا دینی پێشوایا پێش بدار و هما کُربانیگا بکن که موسّائے شَریَتا نبیسگ بوتگ، تانکه په آیان گواه و شاهدیے ببیت.“
نون آیانی چمّ رُژنا بوتنت. ایسّایا کَڈّن کرت و گوَشتنت که گۆن هچکَسا اے بارئوا هبر مکننت.
ایسّایا په تْرندی هُکم کرتنت: ”اے هبرا گۆن هچکَسا مگوَشێت“ و گوَشتی: ”جنکا وراک بدئیێت.“
ایسّایا، مردم باز کَڈّن کرتنت که گۆن هچکَسا اے بارئوا هچّ مگوَشنت، بله همینچُک که آییا په هبر نکنگا کَڈّن کرت، مردمان هبر همینکدر گێشتر تالان کرت.
ایسّایا کۆرئے دست گپت، چه مێتگا دور برت و آییئے چمّانی سرا لِبزی پِر مُشت. رَندا وتی دستی آییئے چمّانی سرا اێر کرت و جُستی گپت: ”تئو چیزّے گندئے؟“
ایسّایا پدا وتی دست آییئے چمّانی سرا پِر مُشتنت، اے رَندا، آییئے چمّ پکّا شَرّ بوتنت و سجّهێن چیزّی شَرّیا دیستنت.