25 ایسّایا پدا وتی دست آییئے چمّانی سرا پِر مُشتنت، اے رَندا، آییئے چمّ پکّا شَرّ بوتنت و سجّهێن چیزّی شَرّیا دیستنت.
هماییا که چیزّے هست، گێشتر دئیگَ بیت، تانکه آییا باز ببیت، بله کَسێا که نێست، هما که هستاِنتی هم پَچ گِرگَ بیت.
آ مردا سر بُرز کرت و گوَشتی: ”مردمان گِندگا آن، گوَشئے درچک اَنت که سُرگا اَنت.“
نون ایسّایا گوَشت: ”تچکاتچک وتی لۆگا برئو و مێتگا مان متَرّ.“
وهدے ایسّا دێم په آسمانا رئوگا اَت، مریدانی چمّ آسمانئے نێمگا سکّ اَتنت، اَناگت دیستِش دو اِسپێتپۆشێن مرد آیانی کِرّا اۆشتاتگ.
آ پولُسئے هبران اِشکنگا اَت، پولُسا تچکاتچک آییئے نێمگا چارِت و زانتی که آییا په دْرهبکشیا ایمان و باور هست.
اے گپّا هم دلجم آن که هُدایا هما شرّێن کار که شمئے دل و درونا بُنگێج کرتگ، تان هما وهدا برجاهیَ داریت که سَرجم ببیت، تان هما رۆچا که ایسّا مَسیهَ کئیت.
بله شما هُدائے گچێن کرتگێن بادشاهێن روهانیێن پێشوا و پاکێن کئوم اێت، هُدائے جندئے کئوم اێت و آییا شمارا چه تهاریا دێم په وتی پرشئوکتێن رُژناییا گْوانک جتگ تان آییئے مزنێن کاران جار بجنێت.
گۆن مئے هُداوند و رَکّێنۆک ایسّا مَسیهئے رهمت و زانتا، رُست و رُدۆم گِران ببێت. شان و شئوکت انّون تان اَبد، هماییا برسات. اَنچُش بات. آمین.