36 ایسّایا، مردم باز کَڈّن کرتنت که گۆن هچکَسا اے بارئوا هچّ مگوَشنت، بله همینچُک که آییا په هبر نکنگا کَڈّن کرت، مردمان هبر همینکدر گێشتر تالان کرت.
گڑا ایسّایا گۆن آییا گوَشت: ”هُژّار بئے! هچکَسا چه اے هبر و هالا سهیگ مکن، بله برئو، وتا دینی پێشوایا پێش بدار و هما کُربانیگا بکن که موسّائے شَریَتا نبیسگ بوتگ، تانکه په آیان گواه و شاهدیے ببیت.“
ایسّایا هُکم داتنت: ”گۆن کَسّا مگوَشێت من کئے آن.“
ایسّایا په تْرندی هُکم کرتنت: ”اے هبرا گۆن هچکَسا مگوَشێت“ و گوَشتی: ”جنکا وراک بدئیێت.“
هما دمانا، مردئے گۆش پَچ بوتنت، زبانی هم پَچ بوت و په شَرّی هبر کنگا لگِّت.
مردم باز هئیران اَتنت و گۆن یکدومیا گوَشتِش: ”اے چۆنێن اَجَبێن نێکێن کارَ کنت، کَرّانی گۆشان پَچَ کنت و لِلّانی زبانا هم بۆجیت.“
نون ایسّایا گوَشت: ”تچکاتچک وتی لۆگا برئو و مێتگا مان متَرّ.“
چه کۆها اێر کپگئے وهدا، ایسّایا هُکم کرتنت: ”تان آ وهدا که انسانئے چُکّا چه مُردگان جاه نجتگ، وتی اے دیستگێنانی بارئوا هچکَسا هال مدئیێت.“