18 ایسّایا گوَشت: ”شما همینکدر ناسرپد اێت؟ هچّ وراکئے ورگ مردما سِلّ و ناپاکَ نکنت،
آ چیزّے که دپا رئوت مردما ناپاکَ نکنت، بله هما چیزّ که چه دپا درَ کئیت مردما ناپاکَ کنت.“
گڑا چۆن سَرکِچَ نئوَرێت که من گۆن شما نانانی بارئوا هبر نکرتگ؟ چه پَریسی و سَدوکیانی هُمیرا پهرێز کنێت.“
پدا گوَشتی: ”اگن شما اے مِسالا سَرکِچَ نئوَرێت، گڑا آ دگه مِسالان چۆن زانتَ کنێت؟
وهدے مردمی یله داتنت و لۆگا آتک، مریدان گوَشت: ”مارا اے مِسالئے مکسَدا سرپد کن.“
چێا که دلا نرئوت، لاپا رئوت و چه رۆتان درَ کئیت.“ گۆن اے مِسالا، آییا گیشّێنت که سجّهێن ورگی چیزّ، هِلار و پاک اَنت.
ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”او ناسرپدان! په نبیانی سجّهێن هبرانی باور کنگا شمئے دل کۆر اِنت.
ایسّایا گوَشت: ”تئو وت اِسراییلیانی استادے ائے، اے چیزّا نزانئے؟