12 شما آ مردما گۆن اے سر و سۆجا، چه وتی پت و ماتئے کُمکّ کنگا مَکَن و مَنَهَ کنێت.
بله شما مردمان چُش سۆجَ دئیێت که یکّے وتی پت و ماتا کُمکّ مکنت و بگوَشیت: ’پهِلّ کنێت، آ کُمکّ که من باید اِنت شمارا بداتێن، هُدائے راها کُربانیگ کرتگ.‘
شما گۆن وتی دۆد و رهبندانی برجاه دارگا، هُدائے هبران ناکارَ کنێت و دگه بازێن همے ڈئولێن کارَ کنێت.“