35 ایسّا اَنگت هبرا اَت که چه کَنیسَهئے مسترئے لۆگا، مردمے آتک و یائِروسی هال دات که ”تئیی جنکّ مُرتگ، نون په چے استادا گێشتر دلسیاهَ کنئے؟“
ایسّایا مریدانی اے نئوَشّی سَرکِچ وارت، پمێشکا گوَشتی: ”چیا شما اے جنێنا رَنجێنگا اێت؟ اِشیا گۆن من نێکیے کرتگ.
آییا پَسّئو دات: ”شهرا برئوێت و پِلان مردما بگوَشێت که ’استاد گوَشیت، منی وهد نزّیکّ اِنت، منی دلَ لۆٹیت گۆن وتی مریدان سَرگوَزئے شاما تئیی لۆگا بوَران.‘“
ایسّا اَنگت گۆن آیان هبر کنگا اَت که پرستشگاهئے یکّ مسترے آتک و آییئے پادان کپت و گوَشتی: ”منی جنکّ همے انّون مُرتگ، بله بیا وتی دستا آییئے سرا پِر مُش، آ پدا زندگَ بیت.“
وهدے ایسّایا وتی راه گپت و شت، یکّ مردے تچانا آتک، کۆنڈان کپت و جُستی کرت: ”او نێکێن استاد! من چۆن بکنان که نمیرانێن زِندئے واهند ببان؟“
یائِروس نامێن مردے که کَنیسَهئے مستر اَت، همۆدا آتک و گۆن ایسّائے گِندگا، آییئے پادان کپت.
ایسّا اَنگت هبرا اَت، که چه کَنیسَهئے مسترئے لۆگا، مردمے آتک و یائِروسی هال دات که ”تئیی جنکّ مُرتگ و نون استادا گێشتر دلسیاه مکن.“
مَرتایا گۆن ایسّایا گوَشت: ”او هُداوند! اگن تئو اِدا بوتێنئے، منی برات نمُرتگاَت.
ایسّایا گوَشت: ”زِندئے سرچمّگ من آن و اے من آن که مُردگان دوبَر زندگَ کنان. اگن کَسے منی سرا ایمان بیاریت، تُرے بمریت هم پدا زندگَ بیت.
اے هبرئے کنگا و رَند مَرتا شت، وتی گهار مَریَمی تئوار کرت و په هَلوَت گوَشتی: ”استاد آتکگ و ترا لۆٹیت.“
بله مَریَم همۆدا شت و سر بوت که ایسّا اۆدا اَت. وهدے ایسّایی دیست، آییئے پادان کپت و گوَشتی: ”او هُداوند! اگن تئو اِدا بوتێنئے، منی برات نمُرتگاَت.“
ایسّایا گوَشت: ”ڈۆکا دور کنێت.“ مُرتگێن ایلازَرئے گهار مَرتایا گوَشت: ”او هُداوند! آییئے مَرکا چار رۆچ گوَستگ و بۆَ کنت.“
باور کنێت، یکّ وهدے کئیت و اے وهد انّون بُنگێج بوتگ که مُردگ هُدائے چُکّئے تئوارا اِشکننت و هرکَس که بِشکنت پدا زندگَ بیت.