30 ایسّایا پمێشکا چُش گوَشت که آ گوَشگا اَتنت، ایسّایا جِنّے سرا اِنت.
چه اورشَلیما آتکگێن شَریَتئے زانۆگران هم اَنچُش گوَشتگاَت که ایسّایا جِنّ پِر و گۆن جِنّانی سردار بِلزَبولئے سرۆکیا، جِنّانَ کَشّیت.
بله هما که هُدائے پاکێن روهئے هِلاپا کُپرَ کنت، هچبر پهِلّ کنگَ نبیت و اَبدی گُنهکارَ مانیت.“
ایسّائے مات و برات آتک و ڈنّا اۆشتاتنت، کُلئو و پئیگامِش رئوان دات که ایسّا آیانی کِرّا بیئیت.
بازێنێا گوَشت: ”آییا جِنّے پِر، گنۆکے، چێا آییئے هبران گۆشَ دارێت؟“