25 ایسّایا گوَشت: ”زانا، شما نئوانتگ، وهدے داوود و آییئے همراه شدیگ بوتنت و آیان چیزّے په ورگا نێستاَت، گڑا داوودا چے کرت؟
پَسّئوی تَرّێنت: ”شما نئوانتگ که هُدایا جهانئے جۆڑێنگئے وهدا انسان مردێن و جنێن اَڈّ کرتگ و
چه ایسّایا جُستِش کرت: ”اِشکنگا ائے اے چُکّ چے گوَشگا اَنت؟“ گوَشتی: ”هئو! اِشکنگا آن. شما هچبر نئوانتگ که: ’تئو وتی ستا و سنا چُکّ و شیرمِچێن نُنُّکانی دپا هم داتگ که ترا ستا بکننت‘؟“
ایسّایا چه آیان جُست کرت: ”شما هُدائے پاکێن کتابان نئوانتگ: آ سِنگ که بانبَندێن اُستایان پسُند نکرت و نزُرت هما سِنگ، بُنهِشت بوت. اے هُداوندئے کار اِنت و مئے چمّان اَجَب اِنت.“
مُردگانی پدا زندگ بئیگ و جاه جنَگئے بارئوا، زانا شما هما هبر نئوانتگ که هُدایا شمارا گوَشتگاَت:
چِلّ شپ و چِلّ رۆچ رۆچگ دارگا رند ایسّا شدیگ بوت.
اے ڈئولا، هپت برات اَتنت. ائولی براتا جَنے گپت و بے چُکّا مُرت،
مُردگانی پدا زندگ بئیگ و جاه جنَگئے بارئوا، زانا شما موسّائے کتابا بُن گپتگێن ڈۆلُکئے کِسّه نئوانتگ، که هُدایا گۆن موسّایا چۆن هبر کرت؟ ’من آن، اِبراهێمئے هُدا، اِساکئے هُدا و آکوبئے هُدا.‘
پَریسیان گۆن ایسّایا گوَشت: ”بچار، چێا تئیی مرید شَبَّتئے رۆچا اَنچێن کارَ کننت که رئوا نهاِنت؟“
مسترێن دینی پێشوا آبیاتارئے زمانگا، داوود هُدائے پاکێن لۆگا شت و وت گۆن همراهان هُدائے ناما هما هئیراتی و پاکوَنڈێن نگنِش وارتنت که، اَبێد چه دینی پێشوایان دگه هچکَسا آیانی ورگئے هَکّ نێستاَت.“
ایسّایا پَسّئو دات: ”شَریَتا چے نبشته اِنت، چه آییئے وانگا تئو چے سرپدَ بئے؟“