16 شَریَتئے پَریسی زانۆگران، وهدے ایسّا گۆن اے ڈئولێن مردمان یکجاه ورگا دیست، گۆن ایسّائے مریدان گوَشتِش: ”آ چێا گۆن سُنگی و گُنهکاران هۆر نِشتگ و ورگا اِنت؟“
اگن آیانی هبری نمَنِّت، گڑا کِلیسایا هال بدئے، بله اگن کِلیسائے هبری هم گۆش نداشت، گڑا آییا ناباورانی ڈئولا بزان.
اگن تهنا گۆن هما مردمان مِهر کنێت که گۆن شما مِهرَ کننت، گڑا شمارا چۆنێن مُزّے رسیت؟ سُنگی و مالیاتگیر همے ڈئولا نکننت؟
وهدے پَریسیان اے دیست گۆن ایسّائے مریدان گوَشتِش: ”چیا شمئے واجه گۆن سُنگی و گُنهکاران وراکَ وارت؟“
وهدے ایسّا لاویئے لۆگا په ورگا نِشتگاَت، دگه بازێن سُنگی و مالیاتگیر و گُنهکارێن مردمے گۆن ایسّا و آییئے مریدان نان ورگا اَت. چێا که بازێنے آییئے مَنّۆک اَت.
”آ په چے چُشَ گوَشیت؟ اے کُپرے. اَبێد چه هُدائے جندا، دگه کَسّ گناهان بَکشتَ نکنت.“
پَریسی اۆشتات و په وتی جندا دْوایی کرت و گوَشتی: ’او هُدا! تئیی مِنّتوار آن که من اے دگه مردمانی ڈئولا دُزّ و رَدکار و زِنهکارے نهآن و نه اے مالیاتگیرئے ڈئولا آن.‘
هئو! انسانئے چُکّ په گُنهکار و گارێنانی شۆهاز و رَکّێنگا آتکگ.“
وهدے مردمان اے دیست، وتمانوتا نُرنڈان گوَشتِش: ”ایسّا گُنهکارێن مردێئے لۆگا مهمان بوتگ.“
پَریسی و آیانی شَریَتئے زانۆگران، گۆن ایسّائے مریدان گِلگ کنانا گوَشت: ”شما چێا گۆن سُنگی و گُنهکاران یکّێن وانئے سرا ورێت و نۆشێت؟“
باز جاک و جیک بوت و پَریسیانی شَریَتئے لهتێن زانۆگرا په نمَنّگ گوَشت: ”ما په اے مردا هچّ مئیارے نگِندێن، بلکێن یکّ روه یا پرێشتگێا گۆن اِشیا هبر کرتگ.“