درکئومێن مردم آییئے سرا ریشکند و مَسکرا کننت، آییئے سر و دێما تُهَ جننت، شلّاک و هئیزرانیَ جننت و کُشنتی، بله سئے رۆچا رَند، آ پدا زندگَ بیت و جاهَ جنت.“
آییا وت مئے گناهانی بار سَلیبئے سرا وتی بڈّا لَڈّت، تانکه گناه چه مئے دلا بمریت و په نێکی و پاکی زِند بگوازێنێن، که شما چه هماییئے ٹَپّ و ٹۆران دْراه بوتگێت.