72 همے دمانا کرۆسا دومی بانگ دات. نون پِتْرُس، ایسّائے هما هبرئے یاتا کپت که گوَشتگاَتی: ”چه کرۆسئے دومی بانگا پێسر، سئے رَندا منی پَجّاه آرگا اِنکارَ کنئے.“ نون دلرنج بوت و سکّ گرێتی.
ایسّایا گوَشت: ”ترا راستێنَ گوَشان، همے انشپی چه کرۆسئے بانگا پێسر، منی پَجّاه آرگا سئے رندا اِنکارَ کنئے.“
ایسّایا گوَشت: ”ترا راستێنَ گوَشان، همے مرۆچی، هئو اِنشپی، تئو، تئیی جند، چه کرۆسئے دومی بانگا پێسر، منی پَجّاه آرگا سئے رَندا اِنکارَ کنئے.“
بله آییا نمَنِّت و گوَشتی: ”نه، منَ نزانان و سرپدَ نبان که تئو چے گوَشگا ائے.“ گۆن اے هبرا، دێم په دروازگا رهادگ بوت. همے دمانا کرۆسا بانگ دات.
بله پِتْرُسا سئوگند وارت و گوَشت: ”منی سرا هُدائے نالَت بات اگن درۆگ ببندان. اے مردا که شما گوَشێت، منیَ نزانان.“
پِتْرُسا درّاێنت: ”او مرد! من سرپدَ نبان تئو چے گوَشگا ائے.“ پِتْرُس همے هبرا گوَشگا اَت که کرۆسا بانگ دات.
نون ڈنّا در آتک و سکّ گْرێتی.