67 پِتْرُسی دیست که آسئے دێما نِشتگ و وتا گرم کنگا اِنت. آییئے نێمگا رُگورُگو چارت و گوَشتی: ”تئو هم ایسّا ناسِریئے همراه بوتگئے!“
اۆدا، ناسِرَهئے شهرا جَهمنند بوت تان اے پئیما نبیانی هبر راست و پَدّر ببیت که آ ناسِری گوَشگَ بیت.
مُچّیئے مردمان پَسّئو دات: ”اے هما نبی اِنت، ایسّا که جَلیلئے شهر ناسِرَهئے نندۆکے.“
”او ایسّا ناسِری! ترا گۆن ما چِه کار اِنت؟ آتکگئے که مارا گار و تباه بکنئے؟ منَ زانان تئو کئے ائے، تئو هُدائے گچێن کرتگێن هما پاکێن ائے.“
وهدے بارتیماووس سَهیگ بوت، ایسّا ناسِری اِنت که چه همے راها گوَزگا اِنت، گْوانکی جت و گوَشتی: ”ایسّا، او داوود بادشاهئے چُکّ! ترا منی سرا بَزّگ بات.“
پِتْرُس هم دور دورا ایسّائے رَندا رئوان اَت، مسترێن دینی پێشوائے لۆگئے پێشگاها پُترت و گۆن هِزمتکاران آسئے کِرّا نِشت و دستانی تاپگا لگّت.
هِزمتکار و سپاهیگان آسے رۆک کرتگاَت، چێا که شپ سارت اَت. آسئے کِرّا اۆشتاتگاَتنت و وتا تاپگا اَتنت. پِتْرُس هم آیانی کِرّا اۆشتاتگاَت و وتا تاپگا اَت.
پیلاتوسئے هُکما مئیارنامگێئے سرا نبشتهاِش کرت و سَلیبئے سرا دْرتکِش. نبشته اے ڈئولا اَت: ”ایسّا ناسِری - یَهودیانی بادشاه.“
اے کار همِش اَت که هُدایا گۆن وتی پاکێن روه و زۆرا، ایسّا ناسِریئے سرا رۆگن پِر مُشت. اے ڈئولا آ، هر جاه که شت، گۆن وتی نێکێن کاران، آ سجّهێن مردم که شئیتانئے بندیگ اَتنت دْراهیَ کرتنت، چێا که هُدا گۆن آییا گۆن اَت.