64 شما وت اِشیئے کُپر اِشکت. نون شمئے شئور و سَلاه چے اِنت؟“ سجّهێنان درّاێنت: ”اِشیئے سِزا مَرک اِنت.“
آیان گوَشت: ”نون دگه چۆنێن گواه و شاهدیے لۆٹێن؟ ما وت چه آییئے جندئے زبانا اے هبر اِشکت.“
یَهودیان گوَشت: ”مارا شَریَتے هستاِنت که آییئے رِدا، اے مرد الّما کُشگ ببیت، چێا که گوَشتگی: ’من هُدائے چُکّ آن.‘“
چه اے هبران، یَهودیان په آییئے کُشگا گێشتر تچ و تاگَ کرت. چێا که شَبَّتئے هُکمئے پرۆشگا اَبێد، آییا هُدا هم وتی جندئے پت گوَشت و اے ڈئولا، وتا گۆن هُدایا برابری کرت.