35 چه اۆدا کمّے دێمترا شت، دێم په چێر کپت و دْوا کنان گوَشتی: ”او منی پت! اگن بوتَ کنت، اے سکّێن ساهتا چه منی سرا بٹَگلێن.“
گڑا اِبرام دێم په چێر کپت و هُدایا گۆن آییا گوَشت:
رَندا کمّے دێمترا شت، دێم په چێر کپت و دْوا کنانا گوَشتی: ”او منی پت! اگن بوتَ کنت، چه من اے سکّیانی جام و پیالها بٹَگلێن، بله آ ڈئولا نه که منَ لۆٹان، هما ڈئولا که تئو لۆٹئے.“
گڑا مریدانی کِرّا پِر ترّت و گوَشتی: ”اَنگت هم وپتگ و آرام کنگا اێت؟ نون آ وهد و ساهت نزّیکّ اِنت که انسانئے چُکّ دْرۆهگ و گُنهکارانی دستا دئیگَ بیت.
سئیمی رَندا، پدا مریدانی کِرّا آتک و گوَشتی: ”اَنگت هم وپتگ و آرام کنگا اێت؟ بَسّ اِنت! آ وهد و ساهت رَستگ. نون انسانئے چُکّ درۆهگ و گُنهکارانی دستا دئیگَ بیت.
رَندا، یکّ ڈۆکێئے چَگلجاهئے کِساسا، چه مریدان دور بوت، کۆنڈانی سرا نِشت و چُش دْوایی کرت:
ایسّایا آیانی پَسّئوا گوَشت: ”آ وهد آتکگ که انسانئے چُکّئے شان و شئوکت زاهر کنگ ببیت.
گڑا بیست و چارێن کماش تَهتئے سرا نِشتگێنئے دێما کپنت و هماییا نازێننت که اَبد تان اَبد زِندگ اِنت، وتی تاجان تَهتئے دێما اێرَ کننت و گوَشنت:
چارێن سَهداران ”آمین“ گوَشت، کماش دێم په چێر کپتنت و هُدا و گوَرانڈِش نازێنت.