33 پِتْرُس، آکوب و یوهَنّایی وتی همراه کرتنت. اَناگت، یکّ مزنێن اندۆه و بێتاهیریے آییئے جسم و جانا نِشت.
دۆست و همبلُن ٹَپّانی سئوَبا چه من وتا کرّے دارنت و نزّیکێن هم دور اۆشتاتگاَنت.
کَبرا که پُترتنت، دیستِش که راستێن نێمگا یکّ اِسپێتپۆشێن وَرناے نِشتگ. چه آییئے گِندگا، سکّ هئیران و هَبَکَّه منتنت.
وَرنایا گوَشت: ”متُرسێت، شما ایسّا ناسِریئے شۆهازا اێت که سَلیب کَشّگ بوتگ. آ زندگ بوتگ، جاهی جتگ و اِدا نهاِنت. بچارێت، اے هما جاگه اِنت که اِدا آییئے جۆن اێر اَت.
چه پِتْرُس، آکوب و آییئے برات یوهَنّایا اَبێد، دگه هچکَسا همراهیئے اِجازتی ندات.
اَنچُش که مهلوکا ایسّا دیست، باز هئیران بوتنت و تچان تچانا آییئے نێمگا آتکنت و وشّاتکِش کرت.
چه اے هبران شَش رۆچا رَند، ایسّایا پِتْرُس و آکوب و یوهَنّا وتی همراه کرت و یکّ بُرزێن کۆهێئے سرا په هَلوت و اِهوتے برتنت که اۆدا دگه کَسّ مبیت. آیانی دێما، ایسّائے رَنگ و دْرۆشم بدل بوت و
آ، یکّ گران و جانسۆچێن رنجێا دُچار اَت، پمێشکا گێشتر دْوایی کرت و آییئے هێد، هۆنئے ترَمپانی ڈئولا زمینئے سرا پِٹِّتنت.