موسّایا گۆن مردمان گوَشت: ”اے رۆچا مشمۆشێت که شما همے رۆچا چه مِسرا دَر آتکگێت، چه هما مُلکا که اۆدا گُلام بوتگێت و هُداوندا گۆن وتی دستئے زۆرا شمارا چه اۆدا در کرتگ و آورتگ. هُمیری نگن مئورێت.
سَرگوَز و بێهُمیرێن نگنئے ائییدا دو رۆچ پَشت کپتگاَت، مزنێن دینی پێشوا و شَریَتئے زانۆگر، راه و نیمّۆنے شۆهاز کنگا اَتنت تان گۆن رِپک و پَندَل، ایسّایا بگرنت و بکۆشارێننت.
آ چه یَهودائے هبرئے اِشکنگا باز وشّ بوتنت و لبزِش کرت آییا چیزّے زَرّ بدئینت. نون، یَهودا گوَم و گێگێن وهد و مۆهێئے شۆهازا اَت که ایسّایا آیانی دستا بدنت.