1 سَرگوَز و بێهُمیرێن نگنئے ائییدا دو رۆچ پَشت کپتگاَت، مزنێن دینی پێشوا و شَریَتئے زانۆگر، راه و نیمّۆنے شۆهاز کنگا اَتنت تان گۆن رِپک و پَندَل، ایسّایا بگرنت و بکۆشارێننت.
وهدے چیزّے هئیراتَ کنئے، گڑا جار مجن و ڈَنڈۆر مکن. دورو و دوپۆستێن مردم، کَنیسَه و کوچه و دَمْکانی تها اے ڈئولا کننت تانکه مردم آیان ستا بکننت و بساڑاینت. شمارا راستێنَ گوَشان، مُزّے که آیان رَسگی اَت، رَستِش.
سَرگوَزئے ائییدا یکّ و دو رۆچ پَشت کپتگاَت. ایسّایا زانت که هما ساهت و دمان آتکگ که من اے جهانا یله بدئیان و پتئے کِرّا برئوان. آییا وتی مردم اے جهانا دۆست داشتگاَتنت و تان وتی اُمرئے آهِری دمانا په دل دۆستیَ داشتنت.