31 زمین و آسمان گارَ بنت، بله منی هبر هچبر گار و زیانَ نبنت.
هُداوندئے شَریَت تمان و بےائیب اِنت و جسم و جانا بۆدَ کاریت. هُداوندئے هُکم پُراِهتبار اَنت و کَمزانتان دانا و اَگلمند کنت.
زمین و آسمان گارَ بنت، بله منی هبر هچبر گار و زیانَ نبنت.
شمارا راستێنَ گوَشان، زمین و آسمانئے گار و بێران بئیگا پێسر، شَریَتئے یکّ آب و ٹِکّے هم گارَ نبیت تان سجّهێن سَرجم مبنت.
شمارا راستێنَ گوَشان، تان اے سجّهێن جاور مئیاینت اے نَسل و پَدرێچ هلاسَ نبیت.
هچکَسَ نزانت که آ رۆچ و آ ساهت کدێنَ رَسیت، نه آسمانئے پرێشتگَ زاننت و نه چُکّ، پتَ زانت و بَسّ.
اگن ما گۆن آییا بێوَپایی بکنێن، آ گۆن ما انگت وپا کنت، چێا که آ وتی تَب و سَرِشتئے هِلاپا شُتَ نکنت.
اے زانت مارا ابدمانێن زندئے اُمێتا دنت و هُدا که درۆگَ نبندینت، آییا هم چه اَزلا اے ابدمانێن زندئے واده کرتگ.
رندا من بلاهێن اسپێتێن تَهتے دیست و هما هم که تَهتئے سرا نِشتگاَت. زمین و آسمان چه آییئے دێما تتکنت و په زمین و آسمانا هچّ جاگهے پَشت نکپت.