35 وهدے ایسّایا، مزنێن پرستشگاها تالیمَ دات، جُستی کرت که ”شَریَتئے زانۆگر چِه پئیما گوَشنت مَسیه داوود بادشاهئے چُکّ اِنت؟
نون دێمی مردمانی مُچّیئے نێمگا تَرّێنت و گوَشتی: ”زانا من یاگی و رَهزنے آن که شما گۆن زَهم و لَٹّان په منی گِرگا آتکگێت؟ من هر رۆچ مزنێن پرستشگاها نِشتگ و مردم درس و سَبکّ داتگاَنت و شما منا نگپتگ.
ایسّا چه اۆدا راه گپت، راها دو کۆر گْوانک جنان آییئے رندا کپت و گوَشتِش: ”او داوود بادشاهئے چُکّ! ترا مئے سرا بَزّگ بات.“
ایسّا، چه اۆدا در آتک و دێم په یَهودیَهئے دَمگ و اُردُنئے کئورئے دومی پهناتا شت. اۆدا، پدا مردمانی بازێن رُمبے آتک و آییئے کِرّا مُچّ بوت. آ، وتی هێل و آدتئے سرا، مردمانی تالیم دئیگا گُلاێش بوت.
ایسّا و آییئے مرید، پدا اورشَلیما آتکنت. اَنچُش که ایسّا مزنێن پرستشگاهئے پێشگاها گام جنَگا اَت، مزنێن دینی پێشوا، شَریَتئے زانۆگر و کئومئے کماش آییئے کِرّا آتکنت.
من هر رۆچ، شمئے دێما مزنێن پرستشگاها تالیم داتگ و شما منا نگپتگ. بله پاکێن کتابانی هبر باید اِنت سَرجم ببنت.“
آییا هر رۆچ مزنێن پرستشگاها تالیمَ دات. مزنێن دینی پێشوا، شَریَتئے زانۆگر و کئومئے کماش، آییئے کُشگئے جُهدا اَتنت،
یکّ رۆچے که ایسّا مزنێن پرستشگاهئے پێشگاها مردمان تالیم و وشّێن مِستاگ دئیگا اَت، مزنێن دینی پێشوا و شَریَتئے زانۆگر گۆن کئومئے کماشان آییئے کِرّا آتکنت و
ایسّایا هر رۆچ، مزنێن پرستشگاها سَبکّ و تالیمَ دات. هر شپ چه شهرا ڈنّ، زئیتون نامکپتێن کۆهئے سرا شت و وتی شپی سباهَ کرت.
ایسّایا پَسّئو دات: ”من سجّهێن دنیائے دێما وتی هبر کرتگاَنت. مُدام کَنیسَهان و مزنێن پرستشگاها تالیمُن داتگ، همۆدا که سجّهێن یَهودی مُچَّ بنت. من چێرُکایی هچّ هبرے نکرتگ.
پاکێن کتابَ نگوَشیت که مَسیه چه داوودئے نَسل و پَدرێچا بیت و چه آییئے شهر بئیتلَهِما کئیت؟“