11 اے هُداوندئے کار اِنت و مئے چمّان اَجَب اِنت.“
لابان و بِتوێلا پَسّئو دات: ”اے کار چه هُداوندئے نێمگا بوتگ. مارا اِشیئے بارئوا نه ’هئو‘ کنگئے اهتیارے هست و نه ’اِنّه‘ کنگئے.
آ سِنگ که بانبندێن اُستایان پسند نکرت و نزُرت، هما سِنگ بُنهِشت بوت.
اے هُداوندئے کار اِنت و مئے چمّان باکمال اِنت.
ایسّایا چه آیان جُست کرت: ”شما هُدائے پاکێن کتابان نئوانتگ: آ سِنگ که بانبَندێن اُستایان پسُند نکرت و نزُرت هما سِنگ، بُنهِشت بوت. اے هُداوندئے کار اِنت و مئے چمّان اَجَب اِنت.“
گڑا په هئیرانی چه یکدومیا جُستِش کرت: ”اے کار و هبرانی مانا چے اِنت؟“
بێشَکّ هُدادۆستیا مزنێن رازے مان: آ، اِنسانێئے شکل و درۆشما زاهر بوت، پاکێن روها آییئے راستی سابِت کرت، پرێشتگان آ دیست، کئومانی نیاما آییئے جار جنَگ بوت، دنیائے تها آییئے سرا ایمانِش آورت، آ، پُرشئوکتێن اَرشا برگ بوت.