اگن کَسے اے بێوپا و رَدکارێن اَهد و زمانگا چه من و منی هبران لَجّ بکنت، گڑا انسانئے چُکّ هم، وهدے هُدائے پاکێن پرێشتگانی همراهیا گۆن پتئے مزنێن شان و مڑاها پدا کئیت، چه آییا لَجَّ کنت.“
مَسیهئے روه چه آیانی زبانا هبر کنان و گوَشان بوتگ که مَسیها چۆنێن سکّی سگّگی اِنت و رندا آییا چۆنێن مزنێن شان و شئوکتے رسیت. گڑا، آ مُدام همے جُهدا بوتگاَنت که بزاننت پاکێن روه کئیی بارئوا هبرا اِنت و اے کار کدێنَ بیت.