3 بله شَریَتئے لهتێن زانۆگرا وتی دلا گوَشت: ”اے مرد کُپر کنگا اِنت.“
گڑا مسترێن دینی پێشوایا وتی گوَرئے جامگ دِرت و گوَشتی: ”اِشیا کُپر کرت، اَنگت هم مارا شاهد پکار اِنت؟ شما اِشیئے کُپر وت اِشکت.
چێا که آییا شَریَتئے زانۆگرانی پئیما درسَ ندات، گۆن واک و اِهتیارے تالیمیَ دات.
شما وت اِشیئے کُپر اِشکت. نون شمئے شئور و سَلاه چے اِنت؟“ سجّهێنان درّاێنت: ”اِشیئے سِزا مَرک اِنت.“
باور کنێت که مردمانی گناه و کُپر بَکشگ بنت،
بله هما که هُدائے پاکێن روهئے هِلاپا کُپرَ کنت، هچبر پهِلّ کنگَ نبیت و اَبدی گُنهکارَ مانیت.“
چُش که بدێن پِگر و هئیال، بێننگی، دُزّی، هۆن و کۆش، زِنا،
چه ایسّائے اے هبرا، پَریسی و شَریَتئے اے دگه زانۆگر، که اۆدا نِشتگاَتنت، پِگر کنگا اَتنت: ”اے کئے اِنت که کُپرَ کنت؟! اَبێد چه هُدائے جندا، دگه کَسّ گناهان پهِلّ کرت و بَکشتَ نکنت.“