14 رندا، یَهیائے مرید ایسّائے کِرّا آتکنت و جُستِش کرت: ”ما و پَریسی رۆچگَ دارێن، بله تئیی مرید چێا رۆچگَ ندارنت؟“
وهدے پاکشۆدۆکێن یَهیا، بَندیجاها چه ایسّا مَسیهئے کاران سهیگ بوت، وتی مریدی راه داتنت
وهدے رۆچگَ بێت، دورو و دوپۆستێن مردمانی ڈئولا وتی دێما تابان و گمناک مکنێت. آ وتی روا گیمُّرێننت و مونجا کننت تان مردم بزاننت رۆچگ اَنت. شمارا راستێنَ گوَشان، مُزّے که آیان رَسگی اَت، رَستِش.
ایسّایا پَسّئو دات: ”سالۆنک که نِشتگ، سور و آرۆسئے مهمان سوگیَ بنت و پُرسَ دارنت؟ بله اَنچێن وهدے کئیت که سالۆنک چه آیان جتا کنگَ بیت، هما وهدا رۆچگَ دارنت.
پاکیزگیئے سرا، یَهیائے مُرید و یکّ یَهودیێئے نیاما دَپجاکے بوت.
وهدے ایسّایا زانت که پَریسیان اِشکتگ که من چه یَهیایا گێشتر مُرید در گێجَگا آن و آیان پاکشۆدی دئیگا آن،