34 گڑا شهرئے سجّهێن مردم ایسّائے چارگا آتکنت و گۆن آییا دَزبندیاِش کرت که آیانی سرڈگارا یله بدنت و برئوت.
آیان کوکّار کرت و گوَشت: ”او هُدائے چُکّ! ترا گۆن ما چِه کار اِنت؟ چه گیشّێنتگێن وهدا پێسر، په مئے اَزاب دئیگا آتکگئے؟“
وهدے شَمون پِتْرُسا اے کار دیست، چه تُرسا ایسّائے پادان کپت و گوَشتی: ”او هُداوند! منا یله دئے و برئو، چێا که من گُنهکارے آن.“
وهدے آییا ایسّا دیست، کوکّارے کرتی، آییئے پادان کپت و گۆن بُرزتئواری گوَشتی: ”ایسّا، او مَزَنشانێن هُدائے چُکّ! ترا گۆن من چِه کار اِنت؟ ترا په هُدا سئوگند، منا اَزاب مدئے.“
نون وت آیانی کِرّا آتکنت و چه آیان پهِلّیاِش لۆٹت و مِنّتوار بوتنت که چه اے شهرا برئونت.