جِنگُلا هم په وت لۆگے در گێتک و پیستانا په وت کُدۆهے که وتی چورگ و چیپُّکان اۆدا برۆدێنیت، تئیی کُربانجاهئے نزّیکا، او لشکرانی هُداوند، منی بادشاه و منی هُدا!
اگن کَسے اے بێوپا و رَدکارێن اَهد و زمانگا چه من و منی هبران لَجّ بکنت، گڑا انسانئے چُکّ هم، وهدے هُدائے پاکێن پرێشتگانی همراهیا گۆن پتئے مزنێن شان و مڑاها پدا کئیت، چه آییا لَجَّ کنت.“
دگه یکّے یوانّا اَت که آییئے لۆگواجه، هوزا، هیرودیس بادشاهئے کلاتئے کلیتدار اَت. یکّے سوسن اَت و دگه باز جنێن اَتنت، که چه وتی زَرّ و مالان، په ایسّا و آییئے مریدان کُمکّ کنگا اَتنت.