پَسّئوی دات: ”هئو، دنت.“ وهدے پِتْرُس لۆگا آتک، ایسّایا چه آییا پێسر همے جُست کرت که ”او شَمون! دنیائے بادشاه چه کئیا سُنگ و مالیاتَ گرنت؟ چه وتی چُکّان یا چه دگران؟“
باید اِنت کلیسائے کماش انچێنے ببیت که آییا مردمانی مَلامت پِر مبیت، گۆن وتی جَنا وپادار ببیت، گْران و سنگینێن مردمے ببیت و وتا داشت بکنت، مَڑاهدار و مِهماننئواز ببیت و شَرّیا تالیم دات بکنت،
اے درۆگبند، مردمان چه سور و آرۆسا منَه و مکنَ کننت و لهتێن وراکئے نئوَرگئے هُکما دئینت، هما وراک که هُدایا جۆڑ کُرتگاَنت که باوَرمند، بزان راستیئے زانۆکِش په شُگرگُزاری بوَرنت.