46 اگن تهنا گۆن هما مردمان مِهر کنێت که گۆن شما مِهرَ کننت، گڑا شمارا چۆنێن مُزّے رسیت؟ سُنگی و مالیاتگیر همے ڈئولا نکننت؟
بله انسانئے چُکّ آتکگ، وارت و نۆشیت، گوَشنت: ’لاپی و شرابیے، مالیاتگیر و گُنهکارانی سَنگت اِنت.‘ بله هِکمت و زانت چه کار و کِردا زاهرَ بیت.“
اگن آیانی هبری نمَنِّت، گڑا کِلیسایا هال بدئے، بله اگن کِلیسائے هبری هم گۆش نداشت، گڑا آییا ناباورانی ڈئولا بزان.
اگن اێوکا وتی براتان دْرۆت و دْرَهبات بگوَشێت، گڑا چه دگران شمئے شرتری چے اِنت؟ زانا، آ هُداناباورێن درکئوم هم اَنچُشَ نکننت؟
هُژّار بێت! وتی نێکێن کاران په مردمانی پێش دارگا مکنێت، چێا که اے ڈئولا شمارا چه آسمانی پتئے نێمگا هچّ مُزّے نرسیت.
وهدے ایسّا لاویئے لۆگا په ورگا نِشتگاَت، دگه بازێن سُنگی و مالیاتگیر و گُنهکارێن مردمے گۆن ایسّا و آییئے مریدان نان ورگا اَت. چێا که بازێنے آییئے مَنّۆک اَت.
شَریَتئے پَریسی زانۆگران، وهدے ایسّا گۆن اے ڈئولێن مردمان یکجاه ورگا دیست، گۆن ایسّائے مریدان گوَشتِش: ”آ چێا گۆن سُنگی و گُنهکاران هۆر نِشتگ و ورگا اِنت؟“
نون سجّهێن سُنگی و مالیاتگیر و گُنهکارێن مردم، ایسّائے گوَرا آتکنت تان آییئے هبران بِشکننت.
بله هما مالیاتگیر دور اۆشتاتگاَت و آسمانی چارت هم نکرت. دستی وتی سێنَگا جت و پِریات کنانا گوَشتی: ’او هُدا! ترا منی سرا بَزّگ بات که گُنهکارے آن.‘
اۆدا زَکّا نامێن سێر و هَزگارێن مردے هستاَت که مالیاتگیرانی کماش اَت.
وهدے مردمان اے دیست، وتمانوتا نُرنڈان گوَشتِش: ”ایسّا گُنهکارێن مردێئے لۆگا مهمان بوتگ.“
سُنگی و مالیاتگیر هم په پاکشۆدیا یَهیائے کِرّا آتکنت. جُستِش کرت: ”او استاد! ما چے بکنێن؟“
گڑا لاویا وتی لۆگا په ایسّائے شرپا، پُرمڑاهێن مهمانیے کرت. اے مهمانیا، بازێن مالیاتگیر و لهتێن دگه مردم گۆن آیان گۆن اَت.
پَریسی و آیانی شَریَتئے زانۆگران، گۆن ایسّائے مریدان گِلگ کنانا گوَشت: ”شما چێا گۆن سُنگی و گُنهکاران یکّێن وانئے سرا ورێت و نۆشێت؟“
وهدے یَهیایا هُدائے پئیگام آورت، بازێن مردمان، سُنگی و مالیاتگیران هم مَنِّت که هُدائے کُلئو و پئیگام راست اِنت، چێا که آ یَهیائے دستا پاکشۆدی دئیگ بوتگاَتنت.
بله انسانئے چُکّ آتکگ، وارت و نۆشیت و شما گوَشێت: ’لاپی و شرابیے، مالیاتگیر و گُنهکارانی سَنگت اِنت.‘