4 ایسّایا پَسّئو دات: ”پاکێن کتابا نبیسگ بوتگ: ’مردم تهنا په نان زندگَ نبیت، چه هُدائے زبانئے سجّهێن هبرانی مَنّگا زندگَ بیت.‘“
وهدے اِسراییلیان دیست، گۆن یکدگرا گوَشتِش: ”اے چێے؟“ چێا که آیان نزانت اے چێے. موسّایا گوَشت: ”اے هما نگن اِنت که هُداوندا شمارا په ورگا داتگ.
اِسراییلیان تان چِلّ سالا منَّ وارت، بزان تان هما وهدا که آبادێن مُلکێا سر بوتنت. تان هما وهدا که کَنهانئے سیمسرا رَستنت، مَنِّشَ وارت.
موسّایا گوَشت: ”هُداوند شمارا په ورگا بێگاها گۆشت و سُهبا نگنَ دنت، لاپئے سێرا، چێا که هُداوندا شمئے هما نُرُنڈگ اِشکتگاَنت که شما آییئے سرا کرتگاَنت. ما چے اێن؟ شما مئے سرا نُرُنڈگا نهاێت، هُداوندئے سرا نُرُنڈگا اێت.“
بێهُمیرێن نگنئے ائییدا برجاه بدار. هما پئیما که من ترا هُکم داتگ، هپت رۆچا بێهُمیرێن نگن بوَر. اے کارا اَبیبئے ماها، هما وهدا بکن که من گیشّێنتگ، چێا که همے ماها شما چه مِسرا در آتکێت. کَسّ گۆن هالیگێن دستان منی بارگاها مئیئیت.
آ چیزّے که دپا رئوت مردما ناپاکَ نکنت، بله هما چیزّ که چه دپا درَ کئیت مردما ناپاکَ کنت.“
گڑا ایسّایا گوَشت: ”او شئیتان! چه منی دێما گُم بئے! پاکێن کتابا نبیسگ بوتگ: وتی هُداوندێن هُدایا پرستش بکن و تهنا هماییئے هِزمتا بکن.“
ایسّایا گوَشت: ”هئو، بله چُش هم نبیسگ بوتگ: وتی هُداوندێن هُدایا مچَکّاس و آزمائِش مکن.“
پدا گێش کنانا گوَشتی: ”آ چیزّ که مردما سِلّ و ناپاکَ کنت، چه آییئے دل و درونا چستَ بیت و آییا ناپاکَ کنت،
ایسّایا پَسّئو دات: ”پاکێن کتاب چُش هم گوَشیت: وتی هُداوندێن هُدایا مچَکّاس و آزمائِش مکن.“
ایسّایا پَسّئو دات: ”پاکێن کتابا نبیسگ بوتگ که مردم تهنا په نان زندگَ نبیت.“
ایسّایا پَسّئو دات: ”پاکێن کتابا نبیسگ بوتگ: وتی هُداوندێن هُدایا پرستش بکن و تهنا هماییئے هِزمتا بکن.“
بله وهدے شمئے پُشت و پناهَ کئیت، بزان راستیئے پاکێن روه که آییئے سَرچمّگ پت اِنت و من آییا چه پتئے نێمگا دێمَ دئیان، آ منی بارئوا شاهدیَ دنت.
روه اِنت که زِندَ دنت، هَڈّ و گۆشتا پائِدگے نێست. اے هبر که من گۆن شما کرتنت، روه و زِند اَنت.
هر چیزّے که پێسرا نِبیسگ بوتگ، په مئے تالیما بوتگ، تان گۆن پاکێن کتابئے بَکشتگێن سَبر و دِلبڈّیا مارا اُمێت برسیت.