1 رَندا، چه پاکێن روهئے رهشۆنیا ایسّا گیابانا شت تان شئیتان آییا بچَکّاسیت.
من تئییگ و جنێنئے نیاما، تئیی نَسل و جنێنئے نَسلئے نیاما دُژمنی پێدا کنان. اِشیئے نَسل تئیی سرَگا جنت و تئو آییئے پادئے پونزا جَنئے.“
چه اِد و رند، گۆن شما باز هبرَ نکنان، چێا که اے جهانئے سردار شئیتانَ کئیت. آییا منی سرا هچّ واک و اِهتیار نێست.
وهدے چه آپا در کپتنت، اَناگت هُداوندئے روها، پیلیپُس چست کرت و برت، هَبَشی کلیتدارا پدا پیلیپُس ندیست، بله په گَل و شادهی وتی راهی گپت.
آ سجّهێن مردم هُدائے چُکّ اَنت که هُدائے روه آیانی رَهشۆن اِنت.
هرکَس که وسوَسهَ بیت، اے آییئے جندئے سِلّێن واهگ اَنت که گلاێننت و داما دئوریَ دئینت.