10 ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”متُرسێت! برئوێت منی براتان بگوَشێت که جَلیلا برئونت، همۆدا منا گِندنت.“
بله ایسّایا هما دمانا گۆن آیان گوَشت: ”متُرسێت، اے من آن.“
بادشاه پَسّئوَ دنت: ’باور کنێت، وهدے شما گۆن منی یکّ کَستر کَسترێن براتێا اے پئیمێن کار کرتگ، گڑا اَلّم بزان گۆن منۆ هم کرتگ.‘
گڑا بادشاه آیان اے ڈئولا پَسّئوَ دنت: ’باور کنێت، وهدے شما گۆن منی هچّ کَسترێنێا اے ڈئولێن کار نکرتگ، گڑا اَلّم بزان گۆن منۆ هم نکرتگ.‘
بله زندگ بئیگ و جاه جنَگا رَند، چه شما پێسر جَلیلا رئوان.“
گڑا یازدهێن مرید جَلیلئے هما کۆهئے سرا شتنت که ایسّایا گۆن آیان گوَشتگاَت.
پرێشتگا گۆن جنێنان گوَشت: ”متُرسێت! منَ زانان شما ایسّائے شۆهازا اێت که سَلیب کَشّگ بوتگ.
اِشتاپیا برئوێت و آییئے مریدان سهیگ کنێت که آ چه مُردگان زندگ بوتگ و چه شما پێسر جَلیلا رئوت، همۆدا آییا گِندێت. نون من شمارا هال دات.“
ایسّا بے گَت و گُمانا اَناگت وت گۆن آ جنێنان دُچار کپت و گوَشتی: ”سلام و درۆت!“ آ نزّیکّا آتکنت، ایسّائے پادِش گپتنت و پرستشِش کرت.
نون شما برئوێت، پِتْرُس و آ دگه مریدان سهیگ کنێت که ایسّا چه شما پێسر، جَلیلا رئوت. اَنچُش که وت شمارا گوَشتگاَتی، همۆدا آییا گندێت.“
ایسّایا گوَشت: ”منا دست مجن، چێا که اَنگت پتئے کِرّا بُرزاد نشُتگان، بله منی براتانی کِرّا برئو و آیان بگوَش که نون من دێم په وتی پتا و شمئے پتا، وتی هُدایا و شمئے هُدایا بُرزادَ رئوان.“
بله ایسّایا گوَشت: ”متُرسێت، اے من آن.“
هُدایا آ چه پێشا زانتنت و چه پێسرا اَنچُشی گیشّێنتنت که آییئے چُکّئے داب و دْرۆشما ببنت، تان آ چُکّ بازێن براتانی ائولی ببیت.