19 وهدے پیلاتوس هَکدیوانا نِشتگاَت، آییئے جَنا اے کُلئو راه دات که ”گۆن اے بێگناه و نێکێن مردا هچّ مکن، چێا که دۆشی من اِشیئے بارئوا سکّێن پرێشانێن وابے دیستگ.“
اے بارئوا اَنگت پِگر کنگا اَت که آییئے وابا اَناگت هُداوندئے پرێشتگے آتک و گوَشتی: ”ایسُّپ، او داوود بادشاهئے چُکّ! چه وتی دِشتار مَریمئے زورگ و لۆگا برگا متُرس، چێا که آییا اے لاپپرّی، چه پاکێن روها رَستگ.
وهدے پیلاتوسا دیست که هچّ کارے کرتَ نکنت و مردم شۆرش کنگا اَنت، گڑا آییا آپ زرت، مُچّیئے دێما وتی دست ششتنت و گوَشتی: ”من چه اے مردئے هۆنا بێمئیار آن، شما بزانێت و شمئے کار.“