18 آییا زانتگاَت که ایسّااِش په هَسَدّ و کُنّت آییئے دستا داتگ. پمێشکا چُش گوَشتی.
برات گۆن ایسُّپا هَسَدّیگ اَتنت، بله پتئے هئیال مُدام گۆن ایسُّپئے واب و هبران اَت.
اُردگاها، موسّائے سرا هَسَدِّش کرت و هارونئے سرا هم، که هُداوندئے پَلگارتگێن دینی پێشوا اَت.
نون که مردم مُچّ اَتنت، پیلاتوسا چه آیان جُست کرت: ”شما چے لۆٹێت؟ من کئیا آزات بکنان؟ باراباسا، یا ایسّایا که مَسیه هم گوَشنتی؟“
وهدے پیلاتوس هَکدیوانا نِشتگاَت، آییئے جَنا اے کُلئو راه دات که ”گۆن اے بێگناه و نێکێن مردا هچّ مکن، چێا که دۆشی من اِشیئے بارئوا سکّێن پرێشانێن وابے دیستگ.“
آییا زانتگاَت که دینی پێشوایان، ایسّا په هَسَدّ و کُنّت آییئے دستا داتگ. پمێشکا چُش گوَشتی.
وهدے یَهودیان مردمانی بازێن مُچّی دیست، چه کَست و کُنّتا زَهر گپتنت، پولُسِش بےاِزّت کرت و آییئے هبرانی دێما اۆشتاتنت.
مسترێن دینی پێشوا و آییئے سجّهێن همراه که سَدوکیانی ٹۆلیئے باسک اَتنت، په هَسَدّ و کُنّت پاد آتکنت.
آکوبئے چُکّ، گۆن وتی براتێن ایسُّپا په هَسَدّ و کُنّت کپتنت. براتان ایسُّپ گُلامێئے ڈئولا بها کرت و مِسرا برگ بوت، بله هُدا ایسُّپئے همراه اَت و
هئیالَ کنێت که پاکێن کتابا مُپت و ناهودگ گوَشتگ: ”روهے که هُدایا مئےشمئے جسم و جانا دَمِتگ، تان هَسَدّئے کِساسا په ما هُدۆناک اِنت“؟