1 سباها ماهلّه، سجّهێن مزنێن دینی پێشوا و کئومئے کماش ایسّائے کۆشا همشئور بوتنت.
جهانئے بادشاه تئیارَ بنت و هاکم یکجاه مُچّ، هُداوند و آییئے مَسیهئے هِلاپا اۆشتنت:
چیا که بازێنێئے بُهتامان اِشکنگا آن، تُرس و دهشت چه هر گوَرا، گۆن یکدگرا پندلَ جۆڑێننت و په منی کُشگا مَندر و رپکَ سازنت.
چیا که دژمن منی هلاپا هبرا اَنت، آ که منی کُشگئے رندا اَنت هۆریگا پندلَ سازنت.
بله بَژن و اَپسۆز په شما، او شَریَتئے زانۆگران و پَریسیان! او دوپۆستێن شَتَلکاران! شما مردمانی دێما آسمانی بادشاهیئے دروازگا بندَ کنێت، نه وتَ پُترێت و نه دگرانَ کِلّێت.
سَباها ماهلّه مزنێن دینی پێشوا، کئومئے کماش، شَریَتئے زانۆگر و سرۆکانی دیوانئے سجّهێن باسک همشئور بوتنت و ایسّااِش بست، گِرّان کرت و پیلاتوسئے دستا دات.
هما وهدا، لهتێنا گۆن ایسّایا آ جَلیلی مردمانی بارئوا هال و هبرَ کرت که پیلاتوسا کُشتگاَتنت و آیانی هۆن، گۆن همایانی کُربانیگێن دَلوَتانی هۆنا هۆر و هئوار کرتگاَت.
وهدے رۆچ بوت، کئومئے کماشانی دیوان، بزان مزنێن دینی پێشوا و شَریَتئے زانۆگر یکجاه بوتنت، ایسّااِش لۆٹت و آورت.
ایسّااِش چه کئیاپائے کِرّا رومئے والیئے کلاتا برت. اے وهدا سُهب ماهلّه اَت و یَهودی والیئے کلاتا نشُتنت که ناپاک مبنت و سَرگوَزئے ائییدئے ورگا وارت بکننت.
گڑا، هما دابا که آیانا گوَشگ بوتگاَت، بامگواها پرستشگاها شتنت و مردمانی سَبکّ دئیگا لگّتنت. وهدے مسترێن دینی پێشوا و آییئے همراه آتکنت، سرۆکانی دیوانئے باسک و اِسراییلئے سجّهێن کماشِش لۆٹتنت و دگه لهتێن مردمِش رئوان دات تان کاسِدان چه جێلا بیارنت.