71 وهدے دێم په مزنێن دروازگا رئوگا اَت، دگه مۆلدێا دیست و گۆن مردمان گوَشتی: ”اے مرد ایسّا ناسِریئے همراه بوتگ.“
اۆدا، ناسِرَهئے شهرا جَهمنند بوت تان اے پئیما نبیانی هبر راست و پَدّر ببیت که آ ناسِری گوَشگَ بیت.
بله آییا سجّهێنانی دێما نمَنِّت و گوَشتی: ”منَ نزانان تئو چے گوَشگا ائے.“
پِتْرُسا سئوگند وارت و دومی رَندا نمَنِّت و گوَشتی: ”من اے مردا نزانان.“
کمّے وهدا رَند، دگرێا پِتْرُس دیست و گوَشتی: ”تئو هم چه همایان ائے.“ پِتْرُسا پَسّئو دات: ”او مرد! من چه آیان نهآن.“