69 آ وهدا پِتْرُس ڈنّا پێشگاها نِشتگاَت، مۆلدے آییئے کِرّا آتک و گوَشتی: ”تئو هم جَلیلی ایسّائے همراه بوتگئے.“
بَهتاور هما اِنت که بدکارانی شئور و سَلاهئے سرا نرئوت، گُنهکارانی رهسرا نهاۆشتیت و ریشکند کنۆکانی دیوانا ننِندیت،
مُچّیئے مردمان پَسّئو دات: ”اے هما نبی اِنت، ایسّا که جَلیلئے شهر ناسِرَهئے نندۆکے.“
همے وهدا، مزنێن دینی پێشوا و کئومئے کماشان، مسترێن دینی پێشوا کئیاپائے ماڑیا دیوان کرت و
پِتْرُس هم دور دورا، ایسّائے رندا رئوان اَت تان مسترێن دینی پێشوائے لۆگئے پێشگاها رَست، تها پُترت و گۆن هِزمتکاران نِشت تان بزانت که چۆنێن شئورے بُرّگَ بیت.
بله آییا سجّهێنانی دێما نمَنِّت و گوَشتی: ”منَ نزانان تئو چے گوَشگا ائے.“
وهدے دێم په مزنێن دروازگا رئوگا اَت، دگه مۆلدێا دیست و گۆن مردمان گوَشتی: ”اے مرد ایسّا ناسِریئے همراه بوتگ.“
نَتْناییلا گوَشت: ”چه ناسِرَهئے شهرا هم شَرّێن چیزّے در کپتَ کنت؟“ پیلیپُسا گوَشت: ”بیا و بچار!“
دگه لهتێنا گوَشت: ”اے مَسیه اِنت.“ بازێنێا چُش هم گوَشت: ”مَسیه چه جَلیلا کئیت؟
آییئے پَسّئوا گوَشتِش: ”تئو هم چه جَلیلئے مردمان ائے؟ وت پَٹّ و پۆل کن و بچار، هچّ نبیے چه جَلیلا چِستَ نبیت.“
چه آییا رَند، یَهودا نامێن جَلیلی مردێا، مردمشماریئے رۆچان جاه جت، آشۆپ کرت و لهتێن مردمی گۆن وت تَرّێنت، بله آ هم کُشگ بوت و همراهی شِنگ و شانگ بوتنت.