61 گوَشتِش: ”اے مردا گوَشتگ که ’من هُدائے پرستشگاها پرۆشتَ کنان و سئے رۆچا پدا بندانی.‘“
آیان گوَشت: ”یکّ کِرّ بئے“ و وتمانوتا گوَشتِش: ”اے مرد دَرامَدے اَت و مئے شهرا آتکگ. نون مئے مَستریا کنگَ لۆٹیت.“ پدا گۆن لوتا گوَشتِش: ”نون ما تئیی جِندا چه اے بچکّان گنترَ کنێن.“ لوتِش تێلانک دئیان کرت و دێما شتنت که دروازگا بپرۆشنت.
بله وهدے پَریسیان اے هبر اِشکت، گوَشتِش: ”اے، گۆن جِنّانی سردار بِلزَبولئے سرۆکیا جِنّانَ کَشّیت.“
گڑا مسترێن دینی پێشوا پاد آتک و چه ایسّایا جُستی کرت: ”تئیی بارئوا چۆنێن شاهدی دئیگا اَنت؟ اِشانی هچّ پَسّئوَ ندئیئے؟“
وهدے دێم په مزنێن دروازگا رئوگا اَت، دگه مۆلدێا دیست و گۆن مردمان گوَشتی: ”اے مرد ایسّا ناسِریئے همراه بوتگ.“
گوَشتِش: ”او مزنێن پرستشگاهئے کرۆجۆک که گوَشتگِت: ’سئے رۆچا پدا آییا اڈَّ کنان‘. اگن تئو هُدائے چُکّ ائے، گڑا چه سَلیبا اێر آ و وتا برَکّێن.“
گڑا یَهودایا هما زَرّ مزنێن پرستشگاها دئور داتنت و شت، وتا گُٹلۆپ کرت و کُشتی.
”ما اِشکتگ که اے مردا گوَشتگ: ’من انسانئے اَڈّ کرتگێن اے مزنێن پرستشگاها کرۆجان و پرۆشان و سئے رۆچئے تها یکّے بندان که انسانئے جۆڑێنتگێنَ نبیت.‘“
رهگوَزان دژمان دئیان، وتی سر چَنڈێنت و گوَشتِش: ”او مزنێن پرستشگاهئے کرۆجۆک که گوَشتگِت: ’سئے رۆچا پدا آییا اڈَّ کنان‘!
آییئے سرا تُهمت و بُهتام جنانا گوَشتِش: ”ما دیستگ که اے مرد، کئوما گُمراهَ کنت، رومئے کئیسَرئے سُنگ و مالیات دئیگا مَنَه و مَکَنَ کنت و گوَشیت: ’من مَسیه و بادشاه آن.‘“
ما زانێن که هُدایا گۆن موسّایا هبر کرتگ، بله نزانێن که اے مرد کئے اِنت و چه کجا آتکگ.“
اۆدا، لهتێن اِپیکوری و اِسْتوییکی پیلسوپ گۆن آییا دپَ کپت. چه آیان، لهتێنا گوَشت: ”اے پوتّار چے گوَشگا اِنت؟“ دگه لهتێنا گوَشت: ”گوَشئیگا، بێگانگێن هُدایانی جارا پِرّێنگا اِنت.“ آیان، پمێشکا اے هبر کرت که پولُس، ایسّا و مُردگانی جاه جنَگئے وشّێن مِستاگا تالان کنگا اَت.
گوَشتِش: ”اے مرد، چه موسّائے شَریَتئے راها ڈنّ، مردمان هُدائے پرستش کنگا هُجَّ کنت.“
مردم تان همینچُکا پولُسئے هبران گۆش دارگا اَتنت، بله اے هبری که کرت نون کوکّار کرت و گوَشتِش: ”اے مرد کُشگ و گار کنگ ببیت که زِندَ نکرزیت.“