58 پِتْرُس هم دور دورا، ایسّائے رندا رئوان اَت تان مسترێن دینی پێشوائے لۆگئے پێشگاها رَست، تها پُترت و گۆن هِزمتکاران نِشت تان بزانت که چۆنێن شئورے بُرّگَ بیت.
همے وهدا، مزنێن دینی پێشوا و کئومئے کماشان، مسترێن دینی پێشوا کئیاپائے ماڑیا دیوان کرت و
اگن کَسێا گۆن تئو اَڑ و داواے هست و ترا هَکدیوانا بارت، گڑا رَسَگا پێسر، راها گۆن آییا وتی اَڑا بگیشّێن و سُهل بکن. چُش مبیت کازیئے دێما برگ ببئے، آ ترا اَپسرئے دستا بدنت و اَپسر ترا بَندیجاها ببارت و جێل بکنت.
گڑا، ایسّااِش دَزگیر کرت و مسترێن دینی پێشوائے لۆگا برت. پِتْرُس دور دورا، آیانی پُشتا رئوان اَت.
شَمونپِتْرُس همۆدا اۆشتاتگاَت و وتا تاپگا اَت. جُستِش کرت: ”زانا، تئو چه آییئے مُریدان یکّے نهائے؟“ آییا نمَنّت و گوَشتی: ”نه، نهآن.“
وهدے مزنێن دینی پێشوایان و آیانی سپاهیگان دیست، کوکّارِش کرت: ”سَلیبی کَشّ! سَلیبی کَشّ!“ پیلاتوسا گوَشت: ”شما وت اِشیا بزورێت و سَلیب بکَشّێت. من په اِشیئے مئیاریگ کنگا هچّ بنیادے نگندان.“
اے گپّ و هبر که مردمان چێرکایی ایسّائے بارئوا کرتنت، پَریسیان اِشکتنت. گڑا پَریسی و مزنێن دینی پێشوایان په ایسّائے دَزگیر کنگا، پرستشگاهئے سپاهیگ رئوان داتنت.
رَندا، پرستشگاهئے سپاهیگ، پَریسی و مزنێن دینی پێشوایانی کِرّا پِر ترّتنت. آیان چه سپاهیگان جُست کرت: ”شما چێا ایسّا نئیاورتگ؟“
بله آیانی رَه داتگێن مردم بَندیجاها که شتنت، کاسِدِش ندیستنت. پِر ترّت و هالِش داتنت که
گڑا پرستشگاهئے نِگهپانانی سرۆک گۆن وتی سپاهیگان شت و کاسِدِش گپت و آورتنت، بله په زۆر نه، چێا که تُرستِش ”چۆ مبیت مردم مارا سِنگسار بکننت.“