ایسّا اَنگت هبرا اَت که چه دوازدهێن مریدان یکّے، بزان یَهودا، آتک و رَست. آییا مزنێن رُمبے همراه اَت که زَهم و لَٹِّش گۆن اَت. اے رُمب، چه مزنێن دینی پێشوا و کئومئے کماشانی نێمگا راه دئیگ بوتگاَت.
پِتْرُسا چپّ و چاگرد چارِت و دیستی که هما مُرید که ایسّایا باز دۆست اِنت چه پُشتا پێداک اِنت، هما که شامئے وهدا ایسّائے نزّیکترا کِنزتگاَت و چه آییا جُستی کرتگاَت: ”او هُداوند! کئے ترا دْرۆهیت و دژمنانی دستا دنت؟“