22 مرید باز پرێشان و دِلتپرکه بوتنت و باریگ باریگا چه آییا جُست کنگا لگّتنت: ”او هُداوند! من وه نهآن، نه؟“
ورگئے وهدا آییا گۆن مریدان گوَشت: ”باور کنێت، چه شما یکّے منا درۆهیت و دژمنانی دستا دنت.“
آییا پَسّئو تَرّێنت: ”آ که انّون گۆن من همکاسگ بوت، هما منا دْرۆهیت.“
آ وهدی، مرید یکدومیا جُست کنگا لگّتنت: ”بارێن، چه ما کئے چُشێن کارے کنت؟“
سئیمی برا گوَشتی: ”او شَمون، یوهَنّائے چُکّ! بارێن، منا دۆستَ دارئے؟“ ایسّایا که سئیمی برا جُست کرت که منا دۆستَ دارئے، پِتْرُس گمیگ بوت. گوَشتی: ”او هُداوند! تئو هر چیزَّ زانئے، تئو زانئے که من ترا دۆستَ داران.“ ایسّایا گوَشت: ”گڑا منی پَسان بچارێن.