7 گڑا آ سجّهێن آگه بوتنت و وتی چِراگانی شَرّ کنگا لگِّتنت.
آ وهدا آسمانی بادشاهی، هما دَهێن نِشتگێن جنێنچُکّانی پئیما بیت که وتی چِراگِش زرتنت و سالۆنکئے پێشوازیا در کپتنت.
شپنێما کوکّار مَچِّت که ’هئیّا بیاێت، سالۆنک پێداک اِنت و وشّاتکی کنێت.‘
نادانێن جنکّان گۆن داناێن جنکّان گوَشت: ’چه وتی ٹێلان کَمُّکے مارا هم بدئیێت، چێا که مئے چِراگ مِرمِرانْک اَنت.‘
لانکا ببندێت و وتی چِراگا رۆک و رُژناگ بدارێت.
او دُردانگان! نون که اے چیزّانی ودارا اێت، جُهد کنێت آ شمارا پاک و بےائیب و گۆن وت په سُهل و آرامیا ودی بکنت و بگندیت.
آگه بئے و هما چیزّان مُهر و مُهکم کن که اَنگت پَشت کپتگاَنت بله مِرَگی اَنت. چێا که من تئیی کار دیستگاَنت که منی هُدائے چمّان کامل نهاَنت.