29 آ رۆچانی سکّی و سۆریان و رَند، یکّ اَناگت رۆچ تهارَ بیت، ماهَ ندْرپشیت و ماهکانیَ نبیت، اِستار هم چه آسمانا کپنت و آسمانی زۆر و واک، لَرزێنگَ بنت.
چێا که هما رۆچان، اَنچێن گرانێن سکّی و سۆریے کپیت که آییئے مِسال چه جهانئے جۆڑ بئیگا تان اے وهدا نئیاتکگ و هچبر هم نئیئیت.
بله اے سجّهێن، تهنا زَنک و زایگئے دردانی بِندات اِنت.
بله هُداوندئے رۆچ اَلّما کئیت. چُش که دُزّے اَناگتَ کئیت و سجّهێنان جاهَ سِرّێنیت. آ رۆچا آسمان گۆن تُرسناکێن تئوار و بوستگے گار و بێگواهَ بیت، اِستار و ماه و رۆچ و هرچے که آسمانا هست، آسا کپیت و آپَ بیت و زمین و هرچے که زمینا هست سُچیت و پُرَ بیت.
چارمی پرێشتگا وتی کَرنا جت. رۆچئے سئےیکّ، ماهئے سئےیکّ و اِستارانی سئےیکّ اَنچُش جنَگ بوت که سئےیکِّش تهار بوت. رۆچا هم وتی رُژناییئے سئےیکّ گار دات و شپا هم وتی رُژناییئے سئےیکّ گار دات.