هما هبران که من گۆن شما شپئے تهاریا گوَشان، شما آ هبران رۆچئے رُژناییا بگوَشێت، هما هبر که هَلوتا شمئے گۆشان گوَشگَ بنت، آ هبران لۆگ و بانانی سرا بگوَشێت و جار جنێت.
پمێشکا شمارا گوَشان که په وتی زِندا پرێشان و دِلتپرکه مبێت که ’چے بوَرێن و چے بنۆشێن؟‘، نه په وتی جِسم و جانا که ’چے بپۆشێن؟‘. زِند چه وراکا و جِسم و جان چه پۆشاکا گێشترَ نکرزیت؟
پمێشکا، هر هبرے که شما شپئے تهاریا کرتگ، رۆچئے رُژناییا اِشکنگَ بیت و هر هبرے که شما دَپبندێن لۆگانی تها په هلوَت کرتگ، چه لۆگ و بانانی سرا جار جنَگَ بیت.