گڑا لوت شت و وتی زاماتی گوَشتنت، هما که گۆن آییئے جنکّان سانگ کنگی اَتنت: ”اِشتاپ کنێت و چه اِدا در کپێت که هُداوند اے شهرا تباهَ کنت.“ بله آییئے زاماتان دلا گوَشت که لوت مسکرا کنگا اِنت.
آ تُهم که شِزّ و ڈَنگرانی تها رِتکنت، هما مردمئے مِسال اِنت که هُدائے هبرا گۆشَ داریت، بله دنیایی پرێشانی و مال و زَرّئے هِرس و جۆپه، آییا رَدَ دئینت و نئیلنت هُدائے هبر سبز بترّیت و بَر و بَروَرد بدنت.